vrijdag 24 maart 2017

Opvoeden is ook een kunst

Aldi. Bijna klaar met boodschappen doen. Nog even alles goed in mijn rugzak stoppen. Stukje verderop staat een moeder met haar zoontje. Ik schat een jaar of 10. Was al in de winkel bezig iedereen ziek te hoesten, want hand voor de mond kenden hij en moeders blijkbaar niet.
Ik hoor hem zeggen tegen zijn moeder: 'Mamma kijk, die mevrouw heeft een korte arm. Mamma, kijk dan!'. Zijn toon klinkt enigszins dwingend.

Ik ben klaar en loop naar de uitgang. Achter mij hoor ik het jochie inmiddels bijna schreeuwen. 'Kijk mamma, die ene arm is veel korter dan die andere! Die is veel langer!'.
Terwijl ik buiten naar mijn fiets loop, hoor ik hem nog. Ik kijk naar de moeder, maar die doet of ze gek is. Wanneer ze mij aankijkt, glimlach ik maar naar haar. Maar eigenlijk had ik het liefst dat jochie even met zijn hoofd in de prullenbak geduwd. Kids zijn eerlijk, kids vragen, en dat vind ik helemaal prima. Maar ik zit er nou niet echt op te wachten om in en buiten een winkel al schreeuwend besproken te worden.


Eigenlijk zou ik die moeder met haar hoofd in de prullenbak moeten duwen, want die zou dat joch wel eens wat meer kunnen opvoeden. Te beginnen met hand voor je mond houden als je moet hoesten. Maar goed, that's life.
Ik stap op mijn fiets en ga weer verder met mijn eigen, soms bijna hilarische leven. Ik heb inmiddels een olifantenhuid en dat is maar goed ook.

zondag 12 maart 2017

Taiden uit Delden net zo stoer als zijn held Iron Man


Gehandicapte Taiden uit Delden is nu stoer als zijn held Iron Man

08-03-17

DELDEN - Het was al zijn favoriete actieheld: Iron Man. Maar nu is Taiden, geboren zonder rechterhand, zelf zijn grote voorbeeld. Voor zijn zesde verjaardag heeft hij een 3D-geprinte prothese gekregen, zoals de bionische arm van de superheld uit de film. Hij heeft vingers die kunnen bewegen, een autootje op afstand kunnen besturen. En dat allemaal in de kleuren van Iron Man. En voor maar 30 euro.


Josephine Twilhaar en haar zoon Taiden hoorden in het Jeugdjournaal van de vrijwilligersorganisatie E-Nable die helpt bij fraaie hand- en armprotheses uit 3D-printers. Twilhaar legde contact met mechanisch engineer Sandra Dermisek die er als vrijwilliger bij is aangesloten. Nog geen maand later kon de arm voor Taiden worden opgehaald in het Noord-Brabantse Dongen.

Kleuren

“Toen het contact eenmaal was gelegd, is het echt heel snel gegaan. De reactie van Sandra was geweldig en ze is direct begonnen met printen. Ze heeft ons van iedere stap op de hoogte gehouden en ook nu vraagt ze nog geregeld hoe het gaat.” Taiden mocht zelf de kleuren van zijn arm uitkiezen. En daar hoefde hij niet lang over na te denken. “Zijn favoriete actieheld is Iron Man, dus die stond model voor de arm. Sandra heeft zelfs nog speciaal een goudkleur aangeschaft omdat ze die niet had.”
Taiden heeft de arm inmiddels al flink kunnen uitproberen. “Als ik mijn elleboog buig, dan maakt de hand een vuist. Zo kan ik bijvoorbeeld een beker oppakken met mijn rechterarm, iets wat ik eerder niet kon.” Bij revalidatiecentrum Roessingh in Enschede krijgt hij een keer per week training in het gebruik van de prothese. “In het begin kon ik weinig met de arm, maar nu gaat het al een stuk beter. Ik hoef hem eigenlijk ook niet te gebruiken, maar vind hem vooral stoer.” Taiden laat zien hoe hij zijn op afstand bestuurbare auto gecontroleerd laat rijden.

Hulpmiddel

Twilhaar had zelf geen verwachtingen gekoppeld aan de arm. “Ik vind het heel belangrijk dat Taiden de arm ziet als een hulpmiddel en niet als iets noodzakelijks. Hij moet beseffen dat hij net als ieder ander kind is, daar doet het feit dat hij een hand mist niets aan af. Ik laat hem zoveel mogelijk alles zelf doen. Daardoor kan hij nu bijvoorbeeld de rits van zijn jas sluiten. Dat was niet gelukt als hij daar constant mee geholpen wordt. Deze hulp is vaak goed bedoeld, maar daardoor wordt het gevoel van ‘anders zijn’ wel versterkt. Iedereen moet zijn weg vinden in het leven, of je nu een of twee handen hebt.”
De belangrijkste winst is volgens moeder dan ook het extra zelfvertrouwen dat Taiden heeft gekregen. “Taiden heeft last van faalangst en dit geeft hem echt een boost. De arm is iets stoers en daardoor staat hij op een positieve manier in de belangstelling. Dat is een groot contrast met de negatieve manier waarop hij, voor zijn gevoel, vaak bekeken wordt.” Hij kon dan ook niet wachten om de arm te laten zien aan vriendjes en klasgenootjes. “Ik merk duidelijk dat dit hem goed gedaan heeft.”

Gemene kinderen

Dat kinderen van zijn leeftijd erg gemeen kunnen zijn, heeft de jonge Deldenaar al vaak meegemaakt. “Ze beseffen niet hoeveel pijn en schade een vervelende opmerking over zijn hand teweegbrengt. Ik vertel Taiden dan altijd dat iedereen bij de geboorte wel iets mist. De een aan hand of een voet, de ander zijn gehoor of zicht. Maar het ergste wat je kan overkomen is dat je een stukje van je hart mist. Hij gaat daardoor beter om met lastige situaties, en heeft nu vooral medelijden met kinderen die vervelend tegen hem doen.”
Hoe lang hij zijn Iron Man arm kan dragen is afwachten. Juist omdat hij door zijn groei de prothese waarschijnlijk geen jaren kan gebruiken, is deze optie via E-Nable een mooie kans. Op dit moment zien de ouders geen noodzaak voor een echte prothese. “Mocht hij dit zelf in de toekomst graag willen, dan gaan we dat regelen. Maar ik ben er van overtuigd dat hij zich ook zonder prima zal redden.”